Hallo allemaal!
Sneeuw in Belgie? Ik kan me het haast niet voorstellen dat er een wit tapijte bij jullie aanwezig is terwijl ik hier toch het merendeel van de dag wegsmelt van de warmte... Hoewel! Er heeft inmiddels - naast het droogseizoen dat al ongeveer een maandje van start gegaan is - opnieuw een soort weerverandering plaatsgevonden. 'S nachts is het namelijk voelbaar frisser geworden (nog een 20tal graden hoor, maar als je overdag min of meer het dubbele gewoon bent dan voel je dat toch). 'S avonds steekt er ook hevige mist op, voorheen had ik dit nog nooit in Ghana waargenomen. Ook 's morgens fietsen we in de mist en voelen we een behoorlijk koele wind. Jaja, ik weet het, 20 graden vind ik nu al frisser, ik overleef het inderdaad vast niet in Belgie ;-).
In de week van 15 november was het offerfeest of sellah (geen idee of het zo geschreven is, maar laten we aannemen van wel) voor de moslims. Ik weet niet of ik het jullie al verteld heb maar de islam is sterk vertegenwoordigd in Tamale, de stad in Ghana waar ik verblijf. Met andere woorden was er overal in Tamale wel een feest aan de gang. Sellah is hier niet zoals kerstmis bij ons, het valt niet altijd op dezelfde dag/datum. Sommigen vierden het hier op dinsdag 16/11, anderen dan weer op woensdag 17/11. Langs de weg wag je beide dagen met behoorlijke regelmaat schapen en koeien geslcaht worden. Het verschil tussen beide dieren is dat meer welgestelde families het zich kunnen veroorloven een koe te slachten terwijl iets minder welgestelden het bij een schaap houden. Een ding weet ik wel nog steeds zeker na sellah: ik ben nog altijd superblij hier geen vlees te eten! =) Zeker als je weet dat ze hier echt alles van de dieren consumeren, inclusief bv. de koeienhuid. Over het algemeen eten de moslims op sellah een ganse dag en wordt er veel gebeden. De moskees draaiden - aan het geroep (sorry: gebid) - te horen - naar mijn gevoel overuren. Buiten het eten en het bidden gebeurde er verder niet zo heel veel bijzonders.
Op de Kidz Active School gaat het zijn gangetje. Omwille van de sellah hadden we die week dus twee dagen vrijaf. Sanne heeft vanuit Belgie wat sponsorgeld mee en kocht daarmee tijdens onze vrije dagen leesboekjes voor de kinderen op school. Ze liet ook twee boekenkasten maken bij een lokale timmerman om de boeken in op te bergen. Samen schilderden we deze boekenkasten en hebben we ze zo voorzien van een leuke tekening. Het resultaat mag er echt wel zijn!
Omdat ik in "mijn" klasje - kindergarten 2 dus - had opgemerkt dat niet elk kind een schriftje heeft om in te schrijven om zo goed de taallessen te kunnen meevolgen, kocht ik voor elk van hen en schrift en een degelijk schrijfpotlood met gommetje. Zo hebben ze nu allemaal de kans om te schrijven en te oefenen en kunnen ze vast wel beter volgen =). Madame Victoria was alleszins in de wolken.
Naast het schilderen van de boekenkasten leerde ik de kinderen van KG2 hun naam schrijven in drukletters. Omdat deze activiteit toch wat inspanning van hen vroeg - het gezucht en geblaas was erg aanwezig, alleen de zweetdruppels van hun voorhoofd ontbraken nog ;-) - sloot ik het leren naamschrijven af met het mogen inkleuren van hun naam die ik voor hen op een wit blaadje in dikke letters had geschreven. Het resultaat zijn mooie kleurtekeningen die net als de verftekeningen van een poosje geleden voor een prachtig decor in de klas zorgen =).
Vorige week heb ik met "mijn" klasje een klasfoto getrokken, het was een hele opdracht. Omdat ik ervoor met mijn broek in de planten had gezeten (vraag maar niets) was deze vol met van die plakbolletjes. Een van "mijn" kindjes had dit gezien en wees me erop. Ik begon daarop de bolletjes te verwijderen waarbij ik op drie seconden tijd wel 20 kindjes om me heen had die mij erbij hielpen en allemaal aan mijn broek stonden te wrijven... Daar stond ik dan in het midden van de "speelplaats" met minimum 20 kinderen aan mijn benen... Het moet wellicht een grappig zicht geweest zijn, je kan ze alleszins niet betichten van niet behulpzaam te zijn =).
Op het NCS project voor straatkinderen loopt ook nog alles op wieltjes. Elke week zie je andere kinderen, dus in dat opzicht verschilt het wel wat van het schoolgebeuren. Maar ik doe beide projecten even graag hoor. We hebben echt plezier met de kinderen en het is ook boeiend dat hun leeftijden vaak erg uiteenliggen.
Zaterdag 20 november ging voor ween week het "NAFAC" van start in Tamale. "NAFAC" staat voor "National festival of art and culture" en gaat eenmaal per jaar door ergens in Ghana. Met andere woorden hadden we het getroffen dat het ditmaal toevallig in Tamale plaatsvond. Om en rond de culturele markt (je weet wel, dat kleine marktje met souvenierwinkeltjes) stonden tentjes van verschillende departementen van het ministerie om voorlichting op diverse vlakken te geven. Daarnaast stonden ook meer souvenierwinkeltjes dan gewoonlijk. Op een groot plein naast de markt werden ook dansen en speeches gehouden. Iemand van de security had ons - vijf blanken - opgemerkt en hij kwam ons tegemoet en zei ons dat we bij de pers mochten gaan staan om foto's te nemen en het ganse gebeuren waar te nemen. We waren precies VIP's ofzo, blank zijn had op dat moment zo zijn voordeel. De dansen waren echt mooi om te zien! Het gaf een echt Afrika-gevoel... Wat hebben deze mensen toch een gevoel voor ritme... buitengewoon...
En dan om af te sluiten... De tijd gaat onverminderd door, wat maakt dat er nog twee weken Tamale en vrijwilligerswerk resten. Ik lichtte Madame Victoria van de school en van "mijn" klasje dus alvast in dat ik nog maar twee weken kindjes kom stelen uit haar klas. Ze vroeg meteen of ik opnieuw terug kom naar Ghana nadat ik even in Belgie geweest ben. En toen kwam op dat moment bij mij het besef dat het afscheid nadert en ik de kinderen toch zal missen. We hebben een volledig trimester meegedraaid op school en toch een bepaalde band opgebouwd met de mensen... En dan komt weer die tijd dat je hen moet loslaten... Maar goed, ik "troost" me met de gedachte dat ik bij mijn thuiskomst alle lieve mensen in Belgie terugkrjig in de plaats...=).
Hou jullie goed daar in Belgie & veel sneeuwvechtplezier!
Liefs,
-xxx-
