Hey allemaal,
Ik vernam dat er in Belgie een echte waterval heeft plaatsgevonden? Ik hoop maar dat de schade tot een minimum beperkt blijft en dat alle getroffen mensen goed geholpen worden... Hier in Tamale is het immers andere koek... Sedert een week of twee is het droog seizoen van start gegaan. Concreet wil dat zeggen dat er in principe haast geen regen meer valt (misschien een kleine schamele bui in twee weken) en de temperatuur overdag opklimt tot een gemiddelde van 36 graden... Jaja, het klinkt voor jullie misschien aanlokkelijk maar de warmte is soms echt ondraaglijk geworden... Het zuigt echt alle energie meteen uit je lichaam en zelfs van de minste inspanning kan je snel moe zijn... (Om maar te zeggen: vorige week ontplofte (jaja, een echte knal en alles erbij wat je maar kan bedenken) Sanne haar fietsband doordat de zon gewoon te fel scheen!) Maar goed, het is zo altijd wel iets he... We gaan niet klagen! Het zou wel ideaal zijn mocht ik jullie een graad of 15 mogen opsturen, zodat we het allebei wat beter hebben, niet?
In de week van 1 november ben ik op school met de schilderactiviteit van start gegaan, ik vond het zelf echt verschrikkelijk tof om te doen! Het is best wel leuk om te zien dat vele kindjes echt super geconcentreerd zijn wanneer ze met hun wattenstaafje aan de slag gaan om te stempelen.. De resultaten mogen er ook echt zijn hoor! Alle kunstwerken hangen nu op in de klas, zelfs de juffrouw was onder de indruk. Ze gaf me veel bevestiging in datgene wat ik met de kindjes onderneem. Eerlijk gezegd deed het me wel iets dat ze haar waardering uitte over mijn inzet. Iedereen vind het immers nu en dan wel eens aanmoedigend om te horen dat wat je doet goed is he? Natuurlijk doe ik het in eerste instantie voor de kindjes, maar het geeft echt wel op als het werk dat je doet ook de leerkracht niet ontgaat =). Ook onze samenwerking verloopt nog steeds vlotjes, dus ik kan echt helemaal niet klagen hoor! Vorige week heb ik het dan weer over een andere boeg gegooid en heb ik met kleine groepjes kinderen aan verhaaltjes lezen en begrijpend luisteren gedaan. Ik was heel eerlijk zelf wel een beetje onder de indruk van de interesse die de kinderen hadden in de verhaaltjes en de manier waarop ze mee werkten om de vraagjes achteraf te beantwoorden. Naar mijn gevoel waren ze veel minder afgeleid dan bij sommige andere activiteiten. Een echt succes dus!
Op het NCS project voor straatkinderen hebben we wat in dezelfde richting gewerkt als datgene waar ik me op school mee bezig gehouden heb. We ondernamen ook een activiteit met verhaaltjes lezen en begrijpend luisteren en een activiteit met schilderen. Daarnaast deden we ook een spelletjesnamiddag waarbij samenwerken hoog aangeschreven stond. En tenslotte hebben we opnieuw het knippen en plakken gestimuleerd door een knip-en plakactiviteit te organiseren. Kortom, we blijven daar ook ook bezig en amuseren ons ook nog altijd rot!
Voor de rest... twee weken geleden brachten Sanne en ik een bezoekje aan het weeshuis waar we normaal gezien vrijwilligerswerk gingen doen. Daphne, de vrijwilligster van onze organisatie die er wel nog aan de slag mocht gaan begin augustus nam ons mee. Toen we er aankwamen mochten we mee helpen (luiers verschonen (lees: doeken met spelden zoals in de oude tijd wellicht) enzo). Het waren allemaal nog heel jonge kindjes... Ergens is er wel nog een stukje van me dat het jammer vind dat we daar niet aan de slag konden, maar anderzijds ben ik op de andere projecten ook goed terrecht gekomen en kan ik daar gelukkig ook mijn ei kwijt...
Twee weken geleden gingen we op zaterdag met alle vrijwilligers van onze organisatie naar het dorpje 'Sognaayilli" via 'Meet Africa', een andere Nederlandse organisatie die dergelijke tripjes organiseert. Sognaayilli is een traditioneel Ghanees dorpje dat bestaat uit +- 2000 mensen die leven in traditionele hutjes (hutjes in een ronde naast elkaar noemt men hier eigenlijk een 'compound'). We maakten er kennis met de chief van het dorp (soort van burgemeester zoals bij ons), we kregen te zien hoe een baby traditioneel gewassen wordt en hoe kulikuli (pindaringen) gemaakt wordt. Daarnaast bezochten we ook een soort van heiligdom (gewoon een rots eigenlijk waar zij geloven dat ze alles aan kunnen vragen wat ze maar wensen) en kregen we onze toekomst voorspelt door een waarzegger (ik zou drie zonen en een dochter krijgen :O).
Vorige week dinsdag namen we afscheid van Daphne, zij was de enige vrijwilligster die hier nog langer was dan Sanne en ik. En ook deze week nemen we afscheid van drie andere vrijwilligers (Ella, Kim en Pieta) die nog een grote twee weken gaan reizen en dan ook naar Nederland terugkeren.
Sinds vorige week zijn we bovendien ook een vrijwilliger rijker geworden. Danique, opnieuw een Nederlandse verbleef al acht weken in Kumasi (een andere stad in Ghana) om in een compound in Tamale te komen leven. Eind deze week vertrekt ze ook alweer... Ons vrijwilligersgroepje gaat dus langzaam maar zeker inkrimpen...
Dit weekend zijn we met z'n allen naar het noorden geweest. Marieke (contactpersoon van onze organisatie) organiseert met haar man tripjes voor een schappelijk prijsje. We waren met 15 mensen: 9 vrijwilligers van onze organisatie, een meneer die hier op reis is en ook afkomstig is uit Belgie en een Duitse mevrouw die eveneens vrijwilliger is. Daarnaast waren Marieke en haar man Fred mee voor de organisatie samen met hun dochtertje Fenna en hadden we nog een chauffeur om het busje te bedienen.
We vertrokken zaterdagmorgen rond 07.00u en reden ongeveer 2,5 uur voor we onze eerste bestemming bereikten. Het viel me meteen op hoe prachtig de natuur is op weg naar het noorden. Die uitgestrekte grassen en heuvels nemen echt je adem weg... Ook de hoeveelheid ezels die we in het noorden tegen kwamen ontging ons niet. In Tamale zie je die eigenlijk haast niet en daar lopen er echt zoveel rond als je bij ons honden en katten ziet.. Onze eerste stop was Bolgatanga, waar we de culturele markt bezochten (winkeltjes met souveniertjes) en een Afrikaans museum. De moeite om te zien hoor! We picknickten ook bij de culturele markt onder een boom, echt zo leuk om te doen midden in de natuur!
Na de lunch gingen we verder op pad met het busje en kwamen we een uurtje later aan in Widnaba. Maar goed dat we er waren want ons busje had net een lekke band... Widnaba is tevens een traditioneel dorpje waar we zouden overnachten in een traditioneel hutje. Dat is eigenlijk echt een hutje met een strooien dakje waarin twee betonnen blokken aanwezig zijn met daarop een klein dun matrasje om te slapen. Het was voor mijzelf een ware onderneming, want de beestjes konden zomaar overal binnen komen eerlijk gezegd.. Ik mocht er niet te lang bij stil staan waar ik die nacht zou doorbrengen of ik begon een beetje paranoia te worden bij elk geluidje dat ik hoorde.. Ook de douche 's avonds in het donker en in open lucht was een heuse onderneming. Maar aangezien ik nog op die blog hier iets kan zetten, wil dat zeggen dat ik het allemaal overleefd heb he! ;-)
Diezelfde dag nog reden we met de fiets naar Burkina Faso (we zaten immers dicht bij de grens, zo'n 10-15km fietsen). Dit was echt een buitengewoon prachtige ervaring.. Klinkt ook best wel leuk he? In Burkina Faso gingen we naar een lokaal marktje waar we van onze gids te horen kregen dat ze het daar eigenlijk niet zo gewoon zijn om blanke mensen te zien. Dat hadden we echter al snel door, amai... We werden meteen omringt door een hele horde mensen, echt niet normaal eigenlijk. Je kunt het het beste vergelijken met een scene uit een film of met het beeld wanneer een beroemde popster omringt wordt door al zijn fans... Echt niet normaal! Meteen was ook de omschakeling van taal aanwezig, we mochten opnieuw ons Frans vanonder het stof halen!
Zondagmorgen gingen we om 05.30u van start met een sunrisewalk. De zonsopgang was bijzonder mooi om te zien! Echt prachtig, de ganse omgeving was trouwens adembenemend.. Jammer dat je het eigenlijk nooit zo mooi op foto kan vastleggen als het in werkelijkheid is...
Diezelfde dag bezochten we ook nog een plaats waar goud opgegraven wordt (deed me een beetje denken aan de film 'Blood diamond' voor diegenen die hem gezien hebben), een vroeger slavenkamp en een krokodillenvijver in Paga. Trouwens, zal ik eens een heldhaftig iets vertellen?? Bij de krokodillenvijver hield ik een stukje van een staart van een krokodil vast! Er is bewijs van hoor! Het staat netjes op foto vastgelegd met die schrik die je van mijn gezicht kan aflezen! Je krijgt ze in Belgie allemaal te zien!
Gisteravond kwamen we dan uiteindelijk rond 18.30u terug aan in Tamale... Het was echt een leuk weekend!
Zo zien jullie maar, ik stel het hier nog steeds goed! Ondertussen kort mijn verblijf hier stilltjes aan ook in, ik verblijf nog 4 weekjes in Tamale in ons gastgezin en ga de laatste week nog wat van Ghana zelf verkennen.. Maar daar horen jullie op tijd en stond wel meer over!
Dikke zoen en tot binnenkort!!
